Πως θα ήταν αν ήταν γείτονές μας

Φανταστείτε διάφοροι πολιτικοί να ήταν απλά άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, να ήταν γειτόνοι μας. Τι γείτονας θα ήταν ο καθένας από αυτούς(όπως καταλαβαίνετε έχω πολύ σοβαρούς προβληματισμούς); Να πως τους φαντάζομαι εγώ:

Στάλιν- Αν είχατε για γείτονα τον Στάλιν πιθανότατα η γειτονιά σας θα ήταν υπόδειγμα ησυχίας και αυτό γιατί δεν θα υπήρχαν κλέφτες, ληστές, βαποράκια, και ότι άλλο παρακμιακό σε ακτίνα 1 χιλιομέτρου από το την κατοικία του συντρόφου. Αν η πολυκατοικία σας, πριν μετακομίσει εκεί ο Στάλιν, χρησημοποιούσε ξυλόσομπες και δεν είχε ούτε ασανσέρ τότε με ένα πεντάμηνο πλάνο που θα εκπονούσε θα "εκβιομηχάνιζε" την πολυκατοικία με ασανσέρ στολισμένο με έργα τέχνης που θα δούλευε με υδροηλεκτρική ενέργεια, και πυρηνικά καλοριφέρ(εντάξει εδώ μπορεί να υπερβάλω λίγο). Βέβαια οι κατακτήσεις απαιτούν και θυσίες, έτσι όποιος κάνει παράπονα για φασαρία, ή αρνηθεί θα συνεισφέρει στην κοινή προσπάθεια να έφευγε από την πολυκατοικία με συνοπτικές διαδικασίες.

Γκορμπατσόβ- Ο Μιχαήλ θα ήταν ο καλός μας γείτονας, για ότι και να τον χρειαστούμε ακόμα και στις τέσσερις το χάραμα θα σηκωθεί με χαρά να μας εξυπηρετήσει. Το μισό του σπίτι είναι υποθηκευμένο και χρωστάει τα κέρατά του στις τράπεζες. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει πέσει θύμα διάρρηξης, αλλά σαν μεγαλόκαρδος δεν κατέθεσε ποτέ του μήνυση και ας ήξερε ποιος τον είχε διαρρήξει. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στον δρόμο φτωχός και περιφρονημένος από φίλους και γνωστούς.

Γιέλτσιν- Ένας ξεμωραμένος μεθύστακας, αγαπημένη του ασχολία εκτός από το ποτό είναι να θάβει τους γείτονές πίσω από την πλάτη τους και να σας κάνει τράκες. Σίγουρα θα τον έχετε πετύχει να χαζεύει κρυφά την κόρη ή την γυναίκα σας.

Μπερλουσκόνι- Ο Σίλβιο ως γείτονας θα ήταν ένας διεστραμμένος πορνόγερος με πολλά λεφτά. Δεν θα ερχόταν ποτέ στις συνελεύσεις της πολυκατοικίας προσποιούμενος τον άρρωστο. Κάτι μυστήριοι τύποι με μαύρα θα έρχονταν συχνά-πυκνά στο σπίτι του, ενώ που και που θα ακουγόταν από δίπλα και κανένας πυροβολισμός. Θα ήταν περιττό να πούμε πως η παρέλαση από κορίτσια θα ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Ομπάμα- Το παιδί που ξεκίνησε από τα χαμηλά (δεύτερο υπόγειο) και έφτασε στα ρετιρέ. Κομψός και προσεγμένος ως την τελευταία λεπτομέρεια, ποτέ δεν έδωσε λαβή για σχόλια και το μόνο μελανό που έχει είναι το χρώμα του.

(οι ντόπιοι)

Καραμανλής- Ο Καραμανλής μπορεί να είναι οικογενιάρχης αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να βρίσκει κοινή γλώσσα με την νεολαία. Πολύ συχνά σας καλεί να αράξετε σπίτι του να πιείτε μπυρίτσα βλέποντας σε DVD τον Άρχοντα ή να παίξετε assassin's creed μαζί.

Παπανδρέου- Ο Γεωργάκης θα σας είχε τρελάνει με τις γυμναστικές του κάθε μέρα. Ένα διαρκές "τουπ", "τουπ", "τουπ" που θα ακουγόταν θα τον έκανε να δέχεται συχνά τις παρατηρήσεις σας. Όμως δεν φτάνει μόνο αυτό. Ο Γεωργάκης κάθε Κυριακή παίρνει το βουνά με το ποδήλατο. Κάθε φορά που τυχαίνει να έρχεστε από κάποια νυχτερινή διασκέδασε τον συναντάτε να κάνει τζόκινγκ με το γνωστό αέρινο στυλ του. Σε γενικές γραμμές τον συμπαθείτε και μάλιστα τον επισκεφθήκατε και στο ΚΑΤ μια φορά που έσπασε τα πλευρά του από ατύχημα σε μπαντζι-τζαμπινγκ.

Παπαρήγα- Η Αλέκα είναι μια περίεργη φυσιογνωμία. Διαμαρτύρεται έντονα για τα πολλά κοινόχρηστα που έχει η πολυκατοικία και δίνει αγώνα να μονιμοποιήσετε την αλλοδαπή καθαρίστρια. Είναι τσακωμένη με όλους τους άλλους ενοίκους και μόνο λίγοι πιστοί σύντροφοι, της έχουν απομείνει. Την έχετε συνηθίσει τόσα χρόνια και δεν της κρατάτε κακία για μερικές βαριές κουβέντες που ανταλλάξατε στο παρελθόν.

Τσίπρας- Ένα τρελό τρελό παιδί. Φοιτητής; Μαθητής; Δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς είναι. Μένει μόνος του σε μια γκαρσονιέρα που πηγαινοέρχονται κάτι περίεργοι φίλοι του. Κατά καιρούς τον επισκέπτεται και η μάνα του οπότε οι φωνές τους δεν σας αφήνουν να κάνετε τον ύπνο σας. Έχει χτυπήσει με το παπάκι του στο καινούριο αμάξι σας και τον έχετε σαπίσει στο ξύλο.

Καρατζαφέρης- Ο Καρατζαφέρης είναι ένας στριμμένος γεροξεκούτης. Κυνηγάει τα παιδιά της γειτονιάς με την σκούπα και δεν τα αφήνει να παίξουν κοντά στην πολυκατοικία. Όταν μετακόμισε στην πολυκατοικία οικογένεια Αλβανών άρχισε να μαζεύει υπογραφές για να τους διώξει(αυτό το σύστημα άραγε ισχύει ή είναι μύθος;). Αφού δεν το κατάφερε,από τον φόβο του για τους νέους γείτονες κλειδώθηκε στο διαμέρισμά του και βγήκε μετά από έναν μήνα, όταν του τελείωσαν οι προμήθειες.

Υ.Γ. Σε όσους άντεξαν και διάβασαν όλο αυτό το κακούργημα θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου.