Σάββατο, Δεκεμβρίου 19, 2009

Περι ακραίων ιδεολογιών και περί εξισώσεων

Έχει γίνει αγαπημένη καραμέλα αυτή η αντιεπιστημονική αστική προπαγάνδα που ταυτίζει τον κομμουννισμό με τον φασισμό. "Είναι και τα δύο -λέει- ακραίες, ολοκληρωτικές ιδεολογίες". Μα είναι τόσο εξόφθαλμα ανιστόριτη και αντιεπιστημονική λογική που είναι εξοργιστικό να την αναπαράγουν - όχι τα διάφορα ΜΜΕ τύπου ΕΡΤ που αυτά στα κάτω-κάτω την (βρώμικη) δουλειά τους κάνουν - αλλά άνθρωποι επιστήμονες, άνθρωποι που διδάσκουν στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Καθότι δεν είχα την "τύχη" να το ακούσω ο ίδιος από το άτομο που το είπε, ότι δηλαδή "ε, τι κομμουνισμός, τι φασισμός", αλλά μου το μετέφερε τρίτος (ο οποίος και έφαγε την κεραμίδα στο κεφάλι), δεν είχα την δυνατότητα να απαντήσω. Έτσι θα ξεσπάσω εδώ στο μπλογκ.

Κατ'αρχάς, τι είναι φασισμός; Είναι αυτοτελής κοινωνικό-οικονομικός σχηματισμός; Όχι! Σε ποίο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα αναφέρεται τότε; Αναφέρεται στον κομμουνισμό; Όχι! Μήπως, λέω, μήπως ο φασισμός αναφέρεται στον καπιταλισμό;;; Ναι, ε; Ναι ρε λαθροχειριστές της οικονομολογίας, της ιστορίας, της κοινωνιολογίας εκεί αναφέρεται!!! Και είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού και σε όποια χώρα εφαρμόστηκε, εφαρμόστηκε από την αστική τάξη για να εξυπηρετήσει την αστική τάξη. Ας μας πουν οι "δημοκράτες" και "μη ακραίοι" φιλήσυχοι πολίτες, θαυμαστές του Ομπάμα, της κοινωνικής ειρήνης και των στημένων διαλόγων έστω ένα παράδειγμα χώρας που να εφαρμόστηκε φασισμός και να εξαφανίστηκε εκεί η αστική τάξη. Δεν υπάρχει! Αντίθετα οπουδήποτε και αν εμφανίστηκε φασιστικό καθεστώς, εμφανίστηκε για να εμποδίσει το λαό να σηκώσει κεφάλι στα αφεντικά, όπου και αν εμφανίστηκε, εμφανίστηκε για να αποτρέψει και να σακατέψει το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Χιλή). Εμφανίστηκε για να υπερασπιστεί τον καπιταλισμό, γιατί φασισμός=καπιταλισμός στην ακραία του μορφή. Τέλος.

Όμως ας το δούμε και αλλιώς. Τι θα πει ακραίο; Το ακραίο είναι υποκειμενικό, άλλο θεωρείς εσύ ακραίο και άλλο εγώ. Ο κομμουνισμός, ας πούμε, είναι ακραίος ως προς τι; Μήπως ο κομμουνισμός είναι ακραίος στα μυαλά αυτών που δεν σκέφτονται παρά μόνο τον εαυτούλη τους; Δεν χωράει στο κεφάλι των συμβιβασμένων, των υποταγμένων, των μοιρολατρών ότι οι κομμουνιστές δεν κάθονται, δεν επαναπαύονται, δεν απογοητεύονται, δεν καταθέτουν τα όπλα και δεν περιορίζονται στο ταβάνι του καπιταλισμού αλλά θέλουν να το σπάσουν και να κάνουν έφοδο στον ουρανό. Για μένα πάλι είναι ακραίο να βλέπεις τον συνάδερφο σου που έχει ένα, δύο, τρία παιδιά να μεγαλώσει και να απολύεται και εσύ να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια, είναι ακραίο να βλέπεις ανθρώπους να ζητιανεύουν για να φάνε και πίσω τους να είναι το ζαχαροπλαστείο του Τερκενλή γεμάτο με πανάκριβα γλυκά (πάτε τώρα χρονιάρες μέρες στο κέντρο, θα δείτε πολλά παρόμοια). Είναι ακραίο να αδιαφορείς για τα παιδιά που σκοτώνονται ή μένουν ορφανά από βόμβες στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη. Για μένα είναι ακραίο να μη σε νοιάζει που η γενιά σου δουλεύει δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες χωρίς ένσημα και υπερωρίες με την δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης πάνω από το κεφάλι της και η δική μου γενιά συν τοις άλλοις δεν θα παίρνει ούτε σύνταξη. Για μένα είναι ακραίο και εξοργιστικό που είσαι σε γυάλα και την γνώμη σου για την ιστορία και για την κοινωνία που ζεις την διαμορφώνεις από την τηλεόραση και τις παραγωγές του ΒΒC.

Για μένα και για όλους τους κομμουνιστές εσύ είσαι ο ακραίος και καταλαβαίνεις λοιπόν το πόσο και που έχουμε γραμμένη την άποψή σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου