Θυμάμαι όταν είχα πρωτομπεί στην σχολή δεν ήξερα και πολλά για τα φοιτητικά (όπως οι περισσότεροι άλλωστε πρωτοετείς και κυρίως πρωτοεξαμηνίτες) και πάντα κατέληγα στις κουβέντες μου στην κεντρική πολιτική.Στα κάτι λιγότερο από τρία χρόνια της φοιτητικής μου ζωής, τολμώ να πω πως έχω μυηθεί βαθιά στην τέχνη του φοιτητικού συνδικαλισμού. Αν και στην προσπάθειά να είμαστε έξω από την νοοτροπία αυτή, πολλές φορές καταλήγουμε να φαινόμαστε γραφικοί, αλλά μάλλον αυτό είναι το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε. Ο χώρος των φοιτητών έχει τις ιδιομορφίες του και παρ όλη την παρακμή του που προκαλεί θλίψη, υπάρχουν πράγματα που με διασκεδάζουν. Ένα κομμάτι από αυτά είναι οι Γενικές μας Συνελεύσεις, εκεί όπου παράγεται σήμερα η αυθεντική και πηγαία σταντ απ κωμωδία. Τα όσα έχουν ακούσει τα αυτιά μου σε ΓΣ (σε πολλάαα ΓΣ)είναι πραγματικά απολαυστικά. Στο ποστ θα παραθέσω μόνο ένα πολύ μικρό μέρος από ατάκες που κατά καιρούς ακούστηκαν σε Γενικές και τα συγκράτησα. Οι περισσότερες, δυστυχώς, θα είναι καταδικασμένες στην λήθη.
1. Κορυφώνοντας την ομιλία της η συνδικαλίστρια της ΑΡΕΝ: "... έτσι γίνονται οι αγώνες και όχι με... συμμαχίες... με εργάτες" (αναφερόμενη στο ΜΑΣ).
2. Πάλι από τον ίδιο χώρο: "Η ΠΚΣ που μιλάει για αγώνες, ζήτησε να ακυρωθούν τα μαθήματα για να κατεβούμε στην πορεία!!!!!!" (δεν θα μάθουμε ποτέ τι εννοούσε ο ποιητής)
3. ΑΡΕΝ και πάλι: "Συνάδελφοι στην Αμερική υπάρχουν και δημόσια πανεπιστημια, γιατί δεν μιλάμε ποτέ για αυτά και συνέχεια λέμε για τα ιδιωτικά";; (Σε πηγάδι κατουρήσαν δηλαδή τα δημόσια;)
4. ΠΑΣΠίτισσα: "Το ΕΙΝ είναι Ιδιωτικό Πρόσωπο Νομικού Δικαίου"! (Το γνωστό σε όλους μας ΙΠΝΔ)
5. ΠΑΣΠίτης: "Οι σημειώσεις την ΔΑΠ είναι ληγμένες"! (καθώς σβήσαν με μουτζούρα το 2008 και γράψαν 2009 οι δεξιοί απατεώνες).
6. ΠΑΣΠίτισσα: "και τώρα το ΜΑΣ που μιλάει για τα "προβλήματα των γονιών μας και πως δεν έχουν λεφτά οι εργαζόμενοι", πουλούσε το περιοδικό του στις εγγραφές 2 ευρώ!!!!!!!" (το εν λόγω περιοδικό είναι ο οδηγητής!)
7. Δαπίτης Κρητικός: "θα το φωνάξω να ακουστεί στα πέρατα της Κρήτης πως είμαι υπερήφανος που έγινα δαπίτης" (κάπου εκεί εκσφενδονίζονται τρία μπουκάλια, το ένα τον πετυχαίνει στο δόξα πατρί).
....στύβω το μυαλό μου να θυμηθώ και άλλα δίχως όμως αποτέλεσμα, δεν έχω δυστυχώς και την καλύτερη μνήμη. Αυτά προς το παρόν. Δεν αποκλείεται να κάνω ένα απντέιτ το ποστ στο μέλλον, αφού το υλικό σίγουρα θα αυξηθεί. Ελπίζω παρόμοιες αναρτήσεις να κάνουν και άλλα μπλογκς για να μεταφερθεί πλούσια πείρα και να 'χουμε να γελάμε.
