Σήμερα κάνω πάλι μία αναδημοσίευση από τον ρίζο, με θέμα αυτή τη φορά την αστική προπαγάνδα κατά του κομμουνισμού (αυτού του άθλιου ιδεολογικού περονόσπορου, για να το πω πιο σωστά), ένα "αγαπημένο" θέμα γιατί πέρα από τα κλασικά (Στάλιν, ΕΣΣΔ, Εμφύλιος κλπ) όλο και καμιά φρέσκια -να'χαμε να λέγαμε-κατηγορία θα ακούσεις. Η σχολή του αντικομουνισμού (που γεννιέται και ανθεί στις σχολές μας) δεν επαναπαύεται στα τετριμμένα, όλο και κάποιον "μετανοημένο" θα αξιοποιήσει σαν χάρτινες ντουντούκες της προπαγάνδας της, όλο και κάποιο δίποδο φίδι θα βγει από την μίζερη τρύπα του να μας διδάξει για τον "ολισθηρό (κόκκινο) δρόμο του κομμουνισμού".
Πολλά από τα περιστατικά που αναφέρονται στο κείμενο του ρίζου, έγιναν στη πόλη που σπουδάζω και έτσι τα ξέρω από πρώτο χέρι.
Πέρα όμως από την χιουμοριστική του διάσταση, πρέπει να μελετάμε τον αντίπαλο-τα επιχειρήματά του. Τι είδους ας πούμε λάσπη μας πετάει, είναι από καστανόχωμα ή είναι σκέτα περιττώματα; Γιατί αντικομμουνιστική προπαγάνδα αυτοί-κομμουνιστική προπαγάνδα εμείς, όπως είπε πολύ ωραία και ένας σύντροφος.
Για τους παραπάνω λόγους (αλλά και γιατί κάποια στιγμή κάτι πρέπει να βάλω σε αυτό ρημάδι το μπλογκ που ούτε η μάνα μου δεν διαβάζει) αναδημοσιεύω το κείμενο (μέρος του, για να δείτε ολόκληρο το άρθρο πατήστε στην αρχή τον "ρίζο") και το ίδιο θα κάνω και με άλλα παρόμοια κείμενα, για να τα έχω συγκεντροποιημένα (τι σόι συγκεντρωτικός σταλινικός είμαι;) Ακολουθεί το κείμενο.
Ο αντικομμουνισμός από την έδρα
Η ιδεολογική δουλειά είναι όρος για την ανασύνταξη του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος
Η μεγαλύτερη μάχη μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ ήταν, είναι και θα είναι η μάχη των ιδεών. Σήμερα η πολιτική και ιδεολογική μας δουλειά έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις. Μέσα στα αμφιθέατρα καλλιεργούν την αποδοχή της κυρίαρχης πολιτικής, ξαναγράφουν την Ιστορία, συκοφαντούν την ταξική πάλη και το ρόλο των λαών, χύνουν το δηλητήριο του αντικομμουνισμού με κάθε ευκαιρία.
Ο αντικομμουνισμός είναι πλέον επίσημη πολιτική του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και της αστικής διδακτικής: Είτε με την άθλια χοντροκομμένη μορφή είτε με την πιο εκλεπτυσμένη και πάντα από ονόματα ...κύρους, από την «έδρα», από πρώην «ανανήψαντες» κομμουνιστές που γράφουν το ένα μετά το άλλο τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, από γνωστούς «αριστερούς» της αγοράς, καθηγητές εξ Αμερικής, σκοταδιστές, «μάγειρες» του μαρξισμού.
Τα όπλα τους είναι γνωστά: Λάσπη, συκοφαντία, ψέμα, ανιστόρητες πηγές, αριθμητική της βίας. Αλλοτε διδάσκουν υποταγή και αυταπάτη για καριέρες και άλλοτε τον «δημοκρατικό σοσιαλισμό με αγορά» δηλαδή ένα «καπιταλισμό με κέρατα».
Η άθλια διδασκαλία τους δεν αφήνει τίποτα όρθιο
Οι αστοί ιδεολόγοι και οπορτουνιστές απολογητές του συστήματος αφού για μια δεκαετία διακήρυτταν το «θάνατο των ιδεολογιών», το τέλος της «ταξικής πάλης» και την αποθέωση της «συνεργασίας των τάξεων» επανέρχονται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, με τις σκουριασμένες ιδέες τους. Αυτοί οι καθηγητές έχουν αλισβερίσι με όλες τις πολιτικές δυνάμεις του συμβιβασμού σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Κάποιοι είναι στελέχη κομμάτων, κάποιοι δίνουν γραμμή στις νεολαίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του οπορτουνισμού.
Συκοφαντούν το ρόλο του ΚΚΕ στην Ιστορία του κινήματος της χώρας. Σύμφωνα με καθηγητή στο Ρέθυμνο της Κρήτης «οι κομμουνιστές, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ πούλησαν τη Μακεδονία στους Βούλγαρους» ενώ σύμφωνα με τον συνάδελφό του από το Πάντειο «...ο Τίτο συνεργάστηκε με το ΚΚΕ στον Εμφύλιο με αντάλλαγμα τη Μακεδονία». Συμπληρώνει ένας άλλος από το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά πως «...ο Μπελογιάννης ήταν πράκτορας των Βουλγάρων». Σε όλα τα συγγράμματα ισοσκελίζεται ο ρόλος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με τους ταγματασφαλίτες και τους δοσίλογους της Κατοχής ενώ ο Εμφύλιος ήταν απλώς μια πράξη αντεκδίκησης όπου γίνονταν «ακρότητες από Ελληνες σε Ελληνες». Για κάποιους, όπως το συγγραφέα του συγγράμματος στο Συνταγματικό Δίκαιο στη Νομική της Αθήνας, δεν ήταν ούτε καν έτσι, αφού ...«ο Εμφύλιος ήταν αποτέλεσμα της αιμοβόρας τακτικής του ΚΚΕ. Τα τάγματα ασφαλείας οργανώθηκαν και αγκαλιάστηκαν από το λαό πολεμώντας τους αιμοβόρους κομμουνιστές». Στη Φιλολογία της Πάτρας διδάσκεται «το Κιβώτιο» του Αρη Αλεξάνδρου όπου μιλά για τον «άδειο» (σαν το κιβώτιο) από νόημα αγώνα του ΔΣΕ. Σε άλλα τμήματα προτείνεται το γνωστό βιβλίο «Ελένη» του Γκατζογιάννη που η μητέρα φυγαδεύει τα παιδιά της για να μην πέσουν στα χέρια των ανταρτών και της τα «αρπάξουν» και τα στείλουν στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Στο μάθημα της Μεταπολεμικής Πεζογραφίας στην Φιλολογία Κομοτηνής έχει την τιμητική του το βιβλίο του Στρατή Τσίρκα «Η Λέσχη» (από την Τριλογία-Ακυβέρνητες Πολιτείες) όπου ο ήρωας είναι ένας από τους πολλούς τίμιους αγωνιστές που αμφισβητεί τη γραμμή του Κόμματος και της ηγεσίας της Εθνικής Αντίστασης που είναι απομακρυσμένη από τις μάζες και ξεπουλάει τον αγώνα.
Εξισώνουν τον φασισμό με τον κομμουνισμό, τον Στάλιν με το Χίτλερ. Στα βιβλία των μαθημάτων στις Νομικές Σχολές (Διπλωματική Ιστορία, Κομοτηνή) αναμασάνε όλη τη γνωστή ρητορεία για το «Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ», για την «Διάσκεψη της Γιάλτας», για την σοβιετοφιλανδική σύρραξη. Στη Φιλοσοφική της Αθήνας διδάσκεται πως «...ο Στάλιν, σαν το Χίτλερ, στήριξε ένα σύστημα προσωπικής εξουσίας βασισμένο στην ολοκληρωτική ιδεολογία», ενώ η χάρη τους έφτασε μέχρι το ΤΕΙ Καλαμάτας, όπου στο μάθημα Ευρωπαϊκή Περιφερειακή Πολιτική ο Τσέχος καλεσμένος καθηγητής «δίδαξε» τους διωγμούς των απλών πολιτών από το ΚΚ Τσεχοσλοβακίας με εντολή του Στάλιν και ξαφνικά, από το «μαύρο» 1939 βρέθηκε στην «μεγάλη επανάσταση της Πράγας» το 1968. Στο τμήμα ΔΕΟΣ της ΑΣΟΕΕ στο μάθημα κοινωνική πολιτική στις χώρες της ΕΕ, εξετάζουν μόνο αυτές τις χώρες γιατί «...εκεί μόνο υπάρχει η ελευθερία του ατόμου σε αντίθεση με τη ναζιστική Γερμανία και την ΕΣΣΔ που είχαν κοινωνική ασφάλιση αλλά δεν υπήρχε ελευθερία και δημοκρατία». Την σκυτάλη παίρνει το σύγγραμμα στο τμήμα ΔΕΟΠΣ του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στο μάθημα της Νεώτερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας όπου αναφέρεται πως «...μία κομμουνιστική απόπειρα καταλήψεως της εξουσίας στη Βαυαρία έδωσε νόημα στην άχαρη ζωή του Χίτλερ...» ενώ πιο κάτω «... ο Στάλιν έδωσε ένα μάθημα μαζικής εξόντωσης των αντιπάλων του καθεστώτος».
«Η δημοκρατία και η ελευθερία στην ΕΣΣΔ δεν υπήρχαν». Στη Νομική Κομοτηνής ο καθηγητής «διδάσκει» πως στην ΕΣΣΔ «...αν έφτυνες στο δρόμο σε έβαζαν φυλακή». Αλλος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Πάτρας είδε με τα ίδια του τα μάτια (!!!) «10 άτομα να μένουν σε 40 τετραγωνικά μέτρα στην ΕΣΣΔ και καφέ να μπορούν να πιουν μόνο τα κομματικά στελέχη», ενώ οι γονείς μιας καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά που κάνει μάθημα JAVA (υπολογιστές) «στην Ανατολική Γερμανία δεν είχανε να φάνε»!!! Στους Νηπιαγωγούς διδάσκεται πως «η ΕΣΣΔ ήταν μια τεράστια φυλακή που ακόμα και οι συγγενείς ή οι γείτονες μπορεί να ήταν πράκτορες της KGB». Στο σύγγραμμα που αναφέρθηκε παραπάνω στο ΔΕΟΠΣ του Πανεπιστημίου Μακεδονίας γράφεται πως «..στην Ρωσία οι Μπολσεβίκοι προσπάθησαν να κρατηθούν στην εξουσία με όλα τα μέσα και κυρίως με τον καταναγκασμό» και παρακάτω ότι «...το Κόμμα ήταν συμπαγής μηχανισμός εκλεκτών... σαν το στρατό με τη διαφορά ότι η εξουσία του Κόμματος δεν υπόκειται σε κανένα έλεγχο».
Διδάσκουν την συκοφαντία του σοσιαλισμού και την διαιώνιση του καπιταλισμού. Στο μάθημα Φιλοσοφία της Παιδείας 1 στο τμήμα Νηπιαγωγών στα Γιάννενα γράφει: «...ο υπαρκτός σοσιαλισμός υπήρξε θύμα της ταξικής εκδικητικότητας που ψυχολογικώς τον εξέθρεψε και που παραπέμπει στη συλλογικότητα των ομοίων - στην υπερτροφική κρατική εξουσία εις βάρος των ελεύθερων και διαφορετικών πολιτών... Το κράτος της ομάδας και εκεί δεν ανέχτηκε τη διαφορά, απέκλεισε από τη ζωή την ποιότητα...». Αλλοι στις Παιδαγωγικές Σχολές διδάσκουν πως την Οχτωβριανή Επανάσταση την έκανε ο Λένιν με μία ομάδα φίλων του, μακριά από τις διαθέσεις του λαού!!! (ΔΕΟΠΣ, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας). Στις Οικονομικές Σχολές (π.χ. Εισαγωγή στις Οικονομικές Επιστήμες, Πάτρα) διδάσκεται πως η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία απέτυχε αφού παραγόταν ένα είδος από το κάθε αγαθό και έτσι όλοι φόραγαν τα ίδια παπούτσια!
Κατακρεουργούν τον μαρξισμό. Στο Μάθημα Εισαγωγή της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης διδάχτηκε πως «σύμφωνα με το Μαρξ, στον κομμουνισμό οι γυναίκες θα εκδίδονται». Σε μαθήματα Οικονομικών Σχολών δίνει και παίρνει η διδασκαλία πως «για την κρίση φταίνε τα συνδικάτα που ζητάνε αυξήσεις» ή πως «το κέρδος μιας επιχείρησης είναι μία απλή συνάρτηση των εσόδων και των εξόδων και δεν έχουν σχέση οι εργαζόμενοι με αυτό» (Πανεπιστήμιο Πειραιά). Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα λέγοντας πως ο Μαρξ είχε άδικο αφού «η τάση του μέσου ποσοστού κέρδους είναι να ανεβαίνει και όχι να πέφτει»! Στο Πάντειο κάποιος καθηγητής διδάσκει πως «...το ΚΚΕ δεν έχει επιστημονικότητα. Μιλά για μαρξισμό αλλά δε λαμβάνει υπόψιν του τα κείμενα του Μαρξ πριν το Μανιφέστο... υπάρχουν πολλοί μαρξισμοί ένας είναι ο λενινισμός».
«Λύσε την άσκηση και κάνε αντικομμουνισμό». Στο ΤΕΙ Πάτρας συσχετιζόταν σε μαθηματική άσκηση Πιθανοτήτων ο «εκδημοκρατισμός» της Κούβας με την πορεία υγείας του Φιντέλ Κάστρο. Στο τμήμα ΔΕΣ του Πανεπιστημίου Πειραιά το θέμα της εξεταστικής ήταν: «ο ....... ήταν ο μεγαλύτερος δικτάτορας του 20ού αιώνα», σωστή απάντηση: Στάλιν. Στην Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Πάτρα η άσκηση ήταν: «υπάρχουν 2 οικονομικά μοντέλα, της ΝΔ και της Παπαρήγα, που δίνουν όμως το ίδιο αποτέλεσμα. Εξηγήστε γιατί αυτό της Παπαρήγα είναι αποτυχημένο». Τη λύση στο πρόβλημα φαίνεται να δίνει ο καθηγητής που αναφέρθηκε παραπάνω από τα Γιάννενα όπου αναφέρει πως «η δραξ των παλαιοημερολογιτών του Περισσού (ΚΚΕ) κοινωνιολογούν μόνο με ρητορείες... δεν έχουν πρόταση κοινωνικού οράματος, γι' αυτό και τραυλίζουν άναρθρο πολιτικό λόγο... το ΠΑΣΟΚ μόνο ξέρει ποιον τύπο κοινωνίας επιδιώκει να διαμορφώσει».
«Το ΚΚΕ και το ΚΚΣΕ καταπίεζαν και την τέχνη (!!!)» γι' αυτό και διέγραφαν τους λογοτέχνες. Αυτά διδάσκουν σε πολλά Τμήματα Ιστορίας-Αρχαιολογίας, Φιλολογίας, Θεατρικών Σπουδών σε όλη την Ελλάδα. Δεν μένουν βέβαια μόνο σε αυτό αλλά το διανθίζουν λέγοντας πως το Μαγιακόφσκι «τον αυτοκτόνησαν οι Σοβιετικοί», τον Ρίτσο τον καταπίεζαν και ήταν στα πρόθυρα της διαγραφής.
Η ΕΣΣΔ φταίει και για την τρύπα του όζοντος(!) σύμφωνα με καθηγητή στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος στο Πολυτεχνείο Ξάνθης.
Αλλοι δεν θέλουν καν αφορμές, τους αρκεί η ιδιότητά τους ως Πανεπιστημιακοί «δάσκαλοι», όπως στο Μαθηματικό της Πάτρας όπου η καθηγήτρια αφιέρωσε κανά μισάωρο για να αναλύσει ότι δεν μπορεί η ΚΝΕ να βγάζει αφίσες με το Βελουχιώτη αφού το ΚΚΕ τον εκτέλεσε ή στην ΑΣΟΕΕ που ο καθηγητής δήλωσε πως «οι απόψεις του ΚΚΕ δεν έχουν θέση στα αμφιθέατρα» και αυτό μετά από παρέμβαση απολυμένης φοιτήτριας που έβαλε το θέμα καταδίκης της απόλυσής της. Αλλος συνάδελφός του, σε διάλεξη στο τμήμα ΟΔΕ, δίδασκε πως «... η ΕΣΣΔ είχε πόρνες, αναλφαβητισμό και ο καλύτερος πρόεδρός της ήταν ο Γκορμπατσόφ». Αλλος στο Χαροκόπειο, τη μέρα κινητοποίησης του ΜΑΣ έλεγε στους φοιτητές να μην αφήσουν το ΚΚΕ να πάρει το σύλλογο γιατί στήριζε παλιά τα καθεστώτα του Τσαουσέσκου και του Χότζα και τους καλούσε να φτιάξουν ψηφοδέλτιο ΑΡΕΝ (ΣΥΡΙΖΑ)!
